Langzaam verdwijnt de kou
Ik schud mijn haren
De lange winterslaap voorbij
Iemand fluistert mijn naam
Doorzichtige nevels trekken op
Mijn lichaam zwaar, ontwaakt
Behoedzaam laat ik los
Ik voel haar, ze ademt.. vrij
Zoals de natuur zachtmoedig is
Het sneeuwklokje haar kopje schouwt
Zo ontwaakt mijn vuur, oh vuur!
Ik voel haar hand, zo reikt zij uit
Maagdelijk wit, onaangeraakt
Een nieuw stil en pril verlangen
Roert mij, beweegt mij zacht
Het oude los, de angst mag gaan
Ik dans in het zachte Licht
Geboorte, Ontwakende natuur
Zij is ik en ik ben haar
Wij dansen om het vuur
Wij draaien om elkaar
Godin en Vrouw, licht en vuur
Een nieuw seizoen breekt aan!